Inkt recepten

Inkt is een erg oud chemisch product. In Assyrië, China en Egypte had men meer dan tweeduizend jaar geleden al inkten. In de middeleeuwen maakte bijna iedereen die schreef nog zijn eigen inkten.

Gebruik

Schrijven kan met een kroontjespen, een stokje of een ganzenveer. Je kan schrijven op elk soort papier dat niet te glad is. Dat is even uitproberen, want te glad papier zorgt dat de inkt niet goed pakt. Ook komt het soms voor dat de inktlijntjes alle kanten uitvloeien, waardoor de letters er gekarteld uit gaan zien.

Als je een stalen pen gebruikt moet je deze na gebruik goed schoonmaken; veel inkten zorgen voor roestvorming. Gebruik het niet in vulpennen of printers: de inkt bevat teveel deeltjes voor een verstopping kunnen zorgen.

IJzergallusinkt

De belangrijkste bestanddelen van deze inkt zijn de galappels en het ijzer(II)sulfaat. Deze zorgen samen voor de zwarte kleur van deze inkt. De kleur wordt in de eerste dagen aanzienlijk donkerder, bij het schrijven is het grijsachtig van tint..
Een conserveermiddel gebruiken we niet: de inkt is zo zuur dat de kans op schimmelvorming minimaal is.

Ingrediënten:

– 10 gram galappels
– 5 gram ijzer(II)sulfaat
– 4 gram arabische gom
– 250 ml kraanwater

De arabische gom kan je deze het beste een dag van te voren in 50 ml water zetten. In de loop van de nacht lost de gom op in het water. Eventuele restanten zijn vervuilingen van de gom en kan je met een theezeefje of desnoods een koffiefilter verwijderen.

Snij de galappels in tweëen. Kook de gesneden galappels gedurende 10 minuten in ongeveer 200 ml water. Om een zo helder mogelijke inkt te krijgen wordt het kookvocht afgegoten en vervolgens gefiltreerd door een koffiefilter. Laat het gekleurde vocht afkoelen en los er het ijzersulfaat in op. Voeg tenslotte de gomoplossing toe.
Doe de inkt in een goed af te sluiten fles, deze is klaar voor gebruik. Op de bodem zal zich in de loop van de tijd waarschijnlijk wat neerslag afzetten, maar dat kan geen kwaad.